Switi Sranan
Door: Dick en Eline
14 April 2005 | Suriname, Paramaribo
We genieten volop van mooi Suriname, Switi Sranan. Steeds zijn we een paar dagen in Paramaribo en dan weer naar het binnenland voor een tochtje. Je kunt hier trouwens heerlijk eten en lekkere sapjes drinken. Regelmatig eindigen wij onze dag met een heerlijke Pina Colada Frozen. Het is nu kleine regentijd. Het regent veel en hard. De luchtvochtigheid is hoog.
Fietsen
We hebben het plantagegebied aan de Commewijnerivier bezocht. Eerst met een soort veerboot over de Surinamerivier, dan een stukje fietsen en daarna weer over de Commewijnerivier. We hadden kontpijn van het fietsen en hebben diverse koffie en cacaoplantages gezien. Ze zijn vervallen en niet meer in gebruik, maar het geeft een goed beeld van hoe het was. Ford Nieuw Amsterdam bezocht en de gesloten en grotendeels vervallen suikerrietfabriek van Marienburg. Overnacht in Frederiksdorp, een gerenoveerde koffieplantage, nu een klein hotel. Prachtig!!!
Krape of green turtle
Op vrijdag 8 april vertrokken per bus en Piaka (indiaanse boot) naar Galibi. De wegen zijn hier vreselijk. Galibi is een indianendorp aan de Marowijnerivier en is het laatste dorp voor de Atlantische Oceaan. De indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van Suriname en het Amazonegebied. We hebben de dorpen bezocht en een jungletocht gemaakt en genoten van de witte rivierstranden en wuivende palmen. Op de 2e avond gingen we met de Piaka naar het legstrand van de reuzeschildpadden. Een strook van 12 km waar de verschillende schildpadden na een tocht van 2500km hun eieren leggen. Stinasu (Stichting Natuurbehoud Suriname) houdt toezicht op dit beschermd gebied. Samen met een ervaren gids hebben we bij de 4e schildpad gekeken naar het legproces. De greenturtle meet 1,25m. en weegt ongeveer 250kg. Tijdens het leggen van de eieren is zij in trance en konden we ongestoord toekijken naar dit ware wonder!!!!
Mi Sa Boo (ik kom tot rust)
Aansluitend aan ons schildpadden avontuur zijn we ruim 100km stroomopwaarts gegaan voor de Marowijnetour. We hebben de grootste stroomversnelling van deze rivier gezien " de Ampomavallen". In Mi Sa Boo een Paramaccaans dorp aan de Frans Guyaneese kant hebben we twee nachten in een hangmattenkamp overnacht. We zaten daar tussen de locale bevolking, tevens familie van gids Boike. In de avonduren werd de traditionele vertelkunst "Mato Neti" van de oosterlijke bosnegerstammen samen met ons gedaan. Ook werden we getrakteerd op traditionele muziek. We hebben dorpen bezocht, een echte medicijnman gezien en in Lange Tabbetje het dorpshoofd ontmoet. Voor een fles Borgoe (locale rum) heeft hij onze terugtocht gezegend. Waarschijnlijk vond hij het niet genoeg, want we hebben enorme tropische regenbuien op ons hoofd gehad tijdens de boottocht terug.
Afscheid
Op vrijdagavond 19.00 uur vliegen we weer terug naar Nederland. We kijken terug op een heerlijke tijd en hebben een mooie indruk gekregen van Suriname en haar inwoners. Vanavond hebben we een afscheidsdiner met Robbert en een aantal stagaires die we hier hebben ontmoet.
Tot gauw
Liefs Eline en Dick
Fietsen
We hebben het plantagegebied aan de Commewijnerivier bezocht. Eerst met een soort veerboot over de Surinamerivier, dan een stukje fietsen en daarna weer over de Commewijnerivier. We hadden kontpijn van het fietsen en hebben diverse koffie en cacaoplantages gezien. Ze zijn vervallen en niet meer in gebruik, maar het geeft een goed beeld van hoe het was. Ford Nieuw Amsterdam bezocht en de gesloten en grotendeels vervallen suikerrietfabriek van Marienburg. Overnacht in Frederiksdorp, een gerenoveerde koffieplantage, nu een klein hotel. Prachtig!!!
Krape of green turtle
Op vrijdag 8 april vertrokken per bus en Piaka (indiaanse boot) naar Galibi. De wegen zijn hier vreselijk. Galibi is een indianendorp aan de Marowijnerivier en is het laatste dorp voor de Atlantische Oceaan. De indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van Suriname en het Amazonegebied. We hebben de dorpen bezocht en een jungletocht gemaakt en genoten van de witte rivierstranden en wuivende palmen. Op de 2e avond gingen we met de Piaka naar het legstrand van de reuzeschildpadden. Een strook van 12 km waar de verschillende schildpadden na een tocht van 2500km hun eieren leggen. Stinasu (Stichting Natuurbehoud Suriname) houdt toezicht op dit beschermd gebied. Samen met een ervaren gids hebben we bij de 4e schildpad gekeken naar het legproces. De greenturtle meet 1,25m. en weegt ongeveer 250kg. Tijdens het leggen van de eieren is zij in trance en konden we ongestoord toekijken naar dit ware wonder!!!!
Mi Sa Boo (ik kom tot rust)
Aansluitend aan ons schildpadden avontuur zijn we ruim 100km stroomopwaarts gegaan voor de Marowijnetour. We hebben de grootste stroomversnelling van deze rivier gezien " de Ampomavallen". In Mi Sa Boo een Paramaccaans dorp aan de Frans Guyaneese kant hebben we twee nachten in een hangmattenkamp overnacht. We zaten daar tussen de locale bevolking, tevens familie van gids Boike. In de avonduren werd de traditionele vertelkunst "Mato Neti" van de oosterlijke bosnegerstammen samen met ons gedaan. Ook werden we getrakteerd op traditionele muziek. We hebben dorpen bezocht, een echte medicijnman gezien en in Lange Tabbetje het dorpshoofd ontmoet. Voor een fles Borgoe (locale rum) heeft hij onze terugtocht gezegend. Waarschijnlijk vond hij het niet genoeg, want we hebben enorme tropische regenbuien op ons hoofd gehad tijdens de boottocht terug.
Afscheid
Op vrijdagavond 19.00 uur vliegen we weer terug naar Nederland. We kijken terug op een heerlijke tijd en hebben een mooie indruk gekregen van Suriname en haar inwoners. Vanavond hebben we een afscheidsdiner met Robbert en een aantal stagaires die we hier hebben ontmoet.
Tot gauw
Liefs Eline en Dick
-
14 April 2005 - 14:27
Coob:
Wat een heerlijk land he, je zou er zo blijven wonen. Heb een goede reis terug en tot gauw. Brassa
Coob -
14 April 2005 - 16:26
Andrea En Koos:
Wat een belevenissen zeg,indrukwekkend ook.
Veel plezier voor de tijd die jullie nog rest en een goede reis terug.
Zie jullie gauw.Dikke kus
Andrea en Koos. -
14 April 2005 - 17:33
Ilse:
Jeetje dat is snel gegaan. Een goede terugreis gewenst! -
14 April 2005 - 20:40
Mart En Luus:
Hoi Dick en Eline,
Wat vliegt de tijd, alweer bijna thuis....
Geniet nog maar van jullie laatste dagjes.
Wat hebben jullie veel beleefd. Geweldig. Weer een hele rijke ervaring erbij! Goede terugreis en doe de groeten aan Robbert.
Liefs Mart en Luus -
15 April 2005 - 19:36
Bart:
Dag ouders van Robbert!
Ik hoop dat de vlucht een beetje soepel verloopt en dat jullie hier een wereldtijd hebben gehad! Het was ontzettend leuk jullie te ontmoeten en tot een keer in Nederland met een trui aan!
Surinaamse brasa,
Bart -
16 April 2005 - 16:54
Eline En Dick:
We zijn veilig thuis gekomen. Het vliegtuig landde netjes op tijd om 08.30 echter we stonden pas 11.30 uur buiten met onze koffers. 100% contole o.a. met drugshonden. Wel goed maar even wennen. De bagageband werd gebruikt voor zowel koffers uit Suriname als uit Curacao. Een hele bende. We moesten ruim een uur wachten tussen de eerste koffer en de rest. Het was al met al de moeite waard.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
