Switi Sranan

We genieten volop van mooi Suriname, Switi Sranan. Steeds zijn we een paar dagen in Paramaribo en dan weer naar het binnenland voor een tochtje. Je kunt hier trouwens heerlijk eten en lekkere sapjes drinken. Regelmatig eindigen wij onze dag met een heerlijke Pina Colada Frozen. Het is nu kleine regentijd. Het regent veel en hard. De luchtvochtigheid is hoog.

Fietsen
We hebben het plantagegebied aan de Commewijnerivier bezocht. Eerst met een soort veerboot over de Surinamerivier, dan een stukje fietsen en daarna weer over de Commewijnerivier. We hadden kontpijn van het fietsen en hebben diverse koffie en cacaoplantages gezien. Ze zijn vervallen en niet meer in gebruik, maar het geeft een goed beeld van hoe het was. Ford Nieuw Amsterdam bezocht en de gesloten en grotendeels vervallen suikerrietfabriek van Marienburg. Overnacht in Frederiksdorp, een gerenoveerde koffieplantage, nu een klein hotel. Prachtig!!!

Krape of green turtle
Op vrijdag 8 april vertrokken per bus en Piaka (indiaanse boot) naar Galibi. De wegen zijn hier vreselijk. Galibi is een indianendorp aan de Marowijnerivier en is het laatste dorp voor de Atlantische Oceaan. De indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van Suriname en het Amazonegebied. We hebben de dorpen bezocht en een jungletocht gemaakt en genoten van de witte rivierstranden en wuivende palmen. Op de 2e avond gingen we met de Piaka naar het legstrand van de reuzeschildpadden. Een strook van 12 km waar de verschillende schildpadden na een tocht van 2500km hun eieren leggen. Stinasu (Stichting Natuurbehoud Suriname) houdt toezicht op dit beschermd gebied. Samen met een ervaren gids hebben we bij de 4e schildpad gekeken naar het legproces. De greenturtle meet 1,25m. en weegt ongeveer 250kg. Tijdens het leggen van de eieren is zij in trance en konden we ongestoord toekijken naar dit ware wonder!!!!

Mi Sa Boo (ik kom tot rust)
Aansluitend aan ons schildpadden avontuur zijn we ruim 100km stroomopwaarts gegaan voor de Marowijnetour. We hebben de grootste stroomversnelling van deze rivier gezien " de Ampomavallen". In Mi Sa Boo een Paramaccaans dorp aan de Frans Guyaneese kant hebben we twee nachten in een hangmattenkamp overnacht. We zaten daar tussen de locale bevolking, tevens familie van gids Boike. In de avonduren werd de traditionele vertelkunst "Mato Neti" van de oosterlijke bosnegerstammen samen met ons gedaan. Ook werden we getrakteerd op traditionele muziek. We hebben dorpen bezocht, een echte medicijnman gezien en in Lange Tabbetje het dorpshoofd ontmoet. Voor een fles Borgoe (locale rum) heeft hij onze terugtocht gezegend. Waarschijnlijk vond hij het niet genoeg, want we hebben enorme tropische regenbuien op ons hoofd gehad tijdens de boottocht terug.

Afscheid
Op vrijdagavond 19.00 uur vliegen we weer terug naar Nederland. We kijken terug op een heerlijke tijd en hebben een mooie indruk gekregen van Suriname en haar inwoners. Vanavond hebben we een afscheidsdiner met Robbert en een aantal stagaires die we hier hebben ontmoet.

Tot gauw
Liefs Eline en Dick